Week 4

Het zit er bijna op, We hebben afscheid genomen van de stageplaats, na 4 weken voelden we ons hier echt thuis.

We hebben de laatste week elke dag een gang voor ons rekening genomen en deze volledig afgewerkt.

Ze waren heel blij met de hulp die ze van ons hadden en stelde zelf voor dat we onze familie maar naar hier moesten halen en hier te blijven werken.

De laatste dag hebben we nog geholpen met de zogeheten sauna dag (zweten verzekerd). Daarop gaan de helft van de bewoners in de sauna en in de douche. 

Dit is natuurlijk een must voor de Finnen.

 We zijn deze week ook terug naar de school geweest om daar een simulatie bij te wonen in het Fins.

Hier doen ze wekelijks simulaties in de klassen en 1 x per maand ongeveer in het groot in de Aula. 2 leerlingen zijn in het simulatie lokaal en doen de simulatie.

De rest van de leerlingen volgen via video de simulatie in de aula samen met 100den online volgers van andere scholen, we hadden zelfs een klas van Zwitserland dat meevolgde

De simulatie gebeurt hier niet met een pop maar de leerkracht die vol overtuiging de patiënt speelt met pruik, bloemenpruik en namaakwonde op haar been

met google translate in de aanslag hebben we zo goed mogelijk gevolgd.

Maar goed ook, want na de simulatie moesten de leerlingen in groep gaan zitten om te bespreken wat er goed was gegaan op verpleegtechnisch vlak, EBN en ergonomisch werken.

Ook ons vroegen ze in de aula wat we hadden geobserveerd. Ze hadden gedacht dat we er niets van verstaan hadden, maar toen we zeiden dat ze gevallen was door orthostatische hypotensie, en een pacemaker had, de verpleegkundige de patiënt goed had laten rechtstaan met haar eigen kracht door eerst op de knieën te gaan zitten en een goede omschrijving van de situatie had gedaan volgens ISBARR naar de arts.

Ze waren heel verbaasd dat we zo veel hadden kunnen opsteken van deze simulatie in het Fins.

Kortom, het was zeer leerrijk om dit mee te volgen.

 

Kiitos SATAEDU

Dan hebben we het een beetje gezien in Pori, en zijn we naar Tampere getrokken.

Wat een leuke stad, 38000 stappen zegt genoeg.

Van een uitkijktoren met zicht over de stad heeft Niels zijn hoogtevrees een beetje overwonnen. Tot een underground bar letterlijk onder de tramsporen waar het daverde als er eentje passeerde.

De zon scheen en het leek een mooie dag te worden tot het een beetje begon te sneeuwen en dat beetje eindigde in 15cm.

We moesten nog de trein naar Helsinki nemen waar er nog meer sneeuw lag. Met de valiezen bergop door de sneeuw was geen pretje. 

Maar we hebben er een mooie dag van gemaakt. Dat de Finnen gewend zijn aan wat sneeuw is duidelijk. De volgende dag was iedere straat en voetpad in heel de stad sneeuwvrij gemaakt. 

Natuurlijk nog wat geshopt en wat bezienswaardigheden bezocht en afgesloten bij de plaatselijke wok.

Nuja Josse kon niet naar huis gaan zonder een metal optreden gezien te hebben in Finland, dus naar een plaatselijke bar waar een band ging beginnen.

Verschrikkelijk was het 9 minuten volgehouden en toen maar braaf gaan slapen om s morgens de trein te nemen richting luchthaven.

Dit was ons Fins avontuur, 

Näkemiin ja kiitos seuraavaan kertaan​!

Onze laatste week in Letland

Deze week zijn we gestart aan onze laatste week stage, we hebben nog veel kunnen zien en meevolgen in de verschillende stageplekken. 

In onze eerste week blog hadden we al kort verteld over de Samaritaanse vereniging van het woonzorgcentrum. We zijn nog te weten gekomen dat de Samaritaanse vereniging in Letland een speciale dienst heeft die de mensen die in de middle of nowhere wonen verzorging bieden. Er is een wasmachine, een douche, een kapper, een pedicure in die bus aanwezig waardoor ze vele zorgen kunnen toedienen aan deze mensen. Daarnaast poetsen en koken ze ook de wonen en nog veel andere dingen. Zie video. 

Unique mobile care complex provide help in rural areas in Latvia (youtube.com)

Vandaag zijn we ook naar een museum geweest van het menselijk lichaam, dit was voor ons heel interessant en we hebben er veel kunnen zien. 

De tentoonstellingen bestaan uit echte skeletten, embryo's, botten, lichaamsdelen en organen die vergezeld gaan van een multimediale beschrijving. De tentoonstelling van het museum is 300 m2 groot en verdeeld over twee verdiepingen. Op de eerste verdieping van het museum kun je leren over menselijke organen en hun anatomie en de collectie schedels van het museum bekijken. Op de ondergrondse verdieping van het museum zijn collecties aangeboren afwijkingen en de open collectie van het museum te zien. 

De embryologische en teratologische collecties op de ondergrondse verdieping van het museum kunnen voor sommige bezoekers schokkend zijn. Wij zijn hier uiteraard ook naar gaan kijken.

Op slechts een brugafstand van de Oude Stad, op de linkeroever van de Daugava, staat een buitengewoon, cultureel belangrijk gebouw, het Kasteel van het Licht - de nieuwe Nationale Bibliotheek.

Het nieuwe bibliotheekgebouw herbergt een modern informatiecentrum en veel ruimte voor culturele en sociale evenementen. Het biedt een en al leeszalen met meerdere thema's en toegang tot zeldzame boeken en audio-/video-opnamen naast het gebruikelijke drukwerk.

De ladekast of archiefkast met de duizenden Letse volksverzen zijn voor het grote publiek te bezichtigen. Een kast die door UNESCO wordt erkend als van universeel belang; opgenomen in het register voor het programma dat Wereldgeheugen heet.

Het basisdoel van de nieuwe structuur is om nationale en internationale literaire werken te verzamelen en te bewaren en ze toegankelijk te maken voor het grote publiek. Hier bevinden zich nu meer dan vier miljoen exemplaren, voornamelijk Letse publicaties over Letland en de Letten.

Het opvallende gebouw, dat in augustus 2014 werd geopend, is het meesterwerk van de wereldberoemde Lets-Amerikaanse architect Gunārs Birkerts.

foto

Op stage namen we afscheid van onze collega’s en bewoners op de afdeling. We zijn hun dankbaar voor de begeleiding die we kregen. Al dan niet met wat moeilijkheden i.v.m. de taal maar in het algemeen is alles goed gelukt. We blikken terug op een mooie ervaring. We hebben wondzorgen mogen doen, infuustherapie, katheterisatie en medicatie. 

Wij zijn heel blij dat we ons hebben ingeschreven voor Erasmus. Ook is Letland een land waar we normaal zo nooit heen zouden gaan en eigenlijk is het heel mooi hier en zeker de moeite voor een citytrip. We zijn de school en het project Erasmus+ heel dankbaar voor deze kans en raden het iedereen zeker aan! 

 Hei kaikki,

We zitten reeds over de helft van onze stage in Finland. Het einde komt spijtig genoeg reeds in zicht

Het vertrouwen en respect tussen ons en de nieuwe collega’s zit er echt wel in . Bijna dagelijks mogen we een van de gangen (12 bewoners) voor ons rekening nemen en krijgen we zelfs de telefoon mee om de bellen uit te doen. 

Ook in de activiteiten worden we regelmatig betrokken. Onze favoriete kaartjes trekken of even mee gaan wandelen? Absoluut geen probleem

Zelfs de zorgvragers die ons de eerste 2 weken raar bekeken kunnen plots een klein woordje Engels spreken en de familie kent ons al als “one of the belgian guys”

Kortom, we voelen de appreciatie voor ons geleverd werk en dat is echt wel leuk. Hierdoor gaan wij ook nog eens dat extra stapje moeite doen.

Het valt enorm op dat zorgkundigen hier echt wel enorm veel doen. Van de was en plas, eten opdienen en geven, tot iedere dag een activiteit leiden.  

Het systeem binnen ons centrum hier richt zich vooral op het bezig zijn met de zorgvrager en zorgen dat alles voor hun in orde is, ook al betekent dit even je pauze skippen voor nog iemand verder te helpen.

Over onze uitstappen vorige week hebben we ook een klein verhaal uiteraard.

We hebben veel gewandeld en mooie plekjes bezocht. bv  het park waar het grote Pori Jazz festival plaatsvindt. Dit is een nationaal park met een rivier door. Ook het Juselius Mausoleum hebben we bezocht.

Door de week houden we het meestal rustig en gaat Niels naar de plaatselijke fitness en Josse zwemmen en naar de sauna.

En donderdag hebben we weer ge bbq’d op één van de lokale bbq’s die je vaak tegenkomt in Finland.

Dit weekend zijn we vrijdag het weekend gaan inzetten en hebben we in de lokale sportbar naar het ijshockey gekeken met een drankje, daarna  zijn we in een karaoke bar beland en hier zelfs een huwelijksaanzoek meegemaakt op het podium. (en voor de nieuwsgierige neen wij hebben niet gezongen de lat lag te hoog voor ons)

Ik wou wel maar toen ik zei tegen Niels ik wil het nummer Tequila zingen omdat de tekst maar uit 1 woord bestaat. 

                                                   

Zaterdag nog een goede wandeling gedaan en een mooi stukje natuur gezien.

Zondagmorgen nog  maar eens aan onze gemiddelde van 18000 stappen gekomen door middel van een wandeling naar het stadpark en het ijshockeystadion deze keer hebben we geen hockey puk langs ons hoofd gekregen maar konden we genieten van een spannende hockeywedstrijd van de 6 jarige.

Vervolgens deden we een paasbrunch in de lokale hamburgertent. 

‘s avonds zijn we nog gaan poolen in een SIFI bowling/pool tent en vroeg ons bed in gekropen om aan onze laatste werkweek te beginnen.