Pagina's

donderdag 28 maart 2024

Onze voorlaatste week

We mochten onze leerkrachten woensdag verwelkomen. We bezochten samen het stadje Sigulda waar we een mooie maar stevige wandeling maakten.



De dag erna zijn we naar het KGB museum geweest, het vroegere hoofdkwartier van de Sovjet-Unie van 1940 - 1941 en van 1944 tot 1991.



En nadien hebben we nog een marktje bezocht en we hebben afgesloten met een lekkere pizza. Het was een gezellig weekend waarin we educatief ondersteund werden, vele gesprekken over de leerinhouden gecombineerd met recreatieve zaken. 

Op de laatste dag van het bezoek kregen we ook een rondleiding op de school waar we verblijven. Dit was heel interessant om te weten wat er nu in het gebouw schuilde. We mochten de vele lokalen van de leerlingen ontdekken en zien hoe het hier in Letland aan toe gaat. Ook hebben ze binnen deze school verschillende simulatiepoppen en lokalen. Zo was er ook een Poep om de IM op te oefenen, als het lampje rood was zat je fout als het groen was had je een juiste plaatsbepaling gedaan. Dit was heel interessant om te zien. Er worden ook schoonheidsopleidingen gegeven op deze school, voor een klein bedrag kan je zelf gaan als simulant. Ook is er een medische pedicuren, hun hebben een vast cliënteel dat na daar komt voor de studenten. De cliënten moeten dan enkel het gebruikte materiaal betalen. Andere opleidingen zijn, radiologie, dokters assistent, microbiologie, kine.... Zo vertelde ze ons ook dat er hier in Letland in een ambulance geen verpleegkundige zit, dit doen de doktersassistenten. Wel hebben ze nog een aparte reanimatie wagen (MUG) voor de arts zelf.



Ook hebben de leerkrachten een bezoek gebracht aan onze stageplekken, we gaven hen hier een rondleiding en vertelden hoe het met ons gaat. Ze konden dan ook eens met onze begeleiding praten op stage. Daarnaast is onze stageplaats ook gewisseld. Bo naar het rusthuis in Riga en Jona naar het revalidatiecentrum in Vaivari. Dit was wel weer even aanpassen. Zowel voor het vervoer als voor de stageplek zelf. Wij hadden het gevoel dat de stageplekken het moeilijk hadden met de omschakeling na 2 weken. Ondertussen zijn we wel al terug gewend. Het weer is hier ook al veel beter en minder koud, zo hebben we al kunnen genieten van veel strandwandelingen in de zon na onze stage.

Bij het volgen van het wisselen van een suprapubische katheter viel het me op dat ze de ballon vulde met NaCl. Op school hebben we het anders geleerd, wij moeten deze vullen met Aqua. wel werd het door de arts gedaan.


Volgende week gaan we al onze laatste week in, de tijd is echt super snel gegaan. 

zondag 24 maart 2024

 Moi kaikille,


Week 2 zit er ook weer bijna op en dat het leuk is geweest!


Vrijdag zijn we van het plaatselijke uitgaansleven gaan proeven. Uiteraard was iedereen geïnteresseerd in die gek pratende 2 mannen. Om een lang verhaal kort te maken hebben we veel nieuwe mensen leren kennen en een paar leuke (en zatte) plaatsen gezien.


 Op zaterdag zijn we eerst de plaatselijke sportploegen gaan bezoeken en s’ avonds iets gaan eten met onze stagementoren, Mvr Broekhoven en Mr. Gulix  die net waren gearriveerd (Lesly en Stefan voor de vrienden ;-) ) 


Zondag na een lekker ontbijt waren we klaar voor een fantastische dag.

We hadden gekozen voor een wandeling in Yyteri. Ons geluk was dat het zaterdag nog een 20 tal cm gesneeuwd had maar deze zondag hadden we een open hemel met stralende zon.  Eens aangekomen gingen we uiteraard rechtstreeks eens naar het water kijken waar er verschillende ijsblokken op drijfde. We konden het maar niet geloven dat er ijs op het water lag. Totdat we opeens besefte we zelfs reeds al heel lang op een bevroren zee aan het wandelen waren!.

De wandeling zelf heeft ons langs heel mooie plaatsen gebracht: van de ijs zee, na bevroren duinen, naar een bbq die opeens om de hoek stond, naar een ondergesneeuwd dennenbos tot een vakantiepark.

Maandag zijn we weer vroeg begonnen aan onze dienst maar tegen een uur of 1 zijn we met de leerkrachten mee geweest. Dezelfde wandeling als gisteren, maar rechtstreeks naar de openbare bbq waar we heerlijk en gezellig hebben gegeten. De apotheose van de dag moest nog gebeuren. Na een 3 kwartier rijden waren we aangekomen in een winterpark waar je van alles kon doen. Na zelf eens downhill met een slee te zijn gegaan stond er een initiatie curling op het programma. Als we allemaal zouden studeren met het enthousiasme waar onze lesgever ons had begeleid, hadden we op 2 jaar ons Masterdiploma behaald 🙂

Eerst keken we maar raar naar elkaar maar na een half uur was iedereen helemaal weg van het spelletje. De dag hebben we afgesloten met een lekkere maaltijd in de plaatselijke hamburgertent.






De dag erna zijn we samen met de leerkrachten de plaatselijke school gaan bezoeken.

We hebben de 2 klassen waar verpleegkunde in gegeven wordt mogen zien en zijn in één keer ook uitgenodigd om een simulatie te mogen meemaken in de laatste week dat we hier zitten.


We willen zeker nog onze stagebegeleiders Mvr Broekhoven en Mr Gulix nog eens extra bedanken voor de super tijd die we gehad hebben met hun!!!



Dan nog een klein woordje over stage uiteraard.

Deze week voelden we zeker het vertrouwen van het personeel groeien en groeien. Waar vorige week “niemand nog Engels kon spreken”, deden ze nu alle moeite om met ons te communiceren. Dit gaf uiteraard voor ons ook een leuk gevoel. We werden betrokken in verschillende wondzorgen, blaasspoelingen, etc. Het grappigste moment was toch toen iemand vroeg of wij een bloeddruk konden nemen en ze uitlegden dat we op stage in het ziekenhuis er gemiddeld 15 keer per dag deden.


Ook hebben we vandaag (wegens ziekte) een hele gang  zelfstandig voor ons rekening mogen nemen.  Gelukkig kennen de bewoners ons ondertussen al en loopt de communicatie via gebrekkig Engels en gebarentaal al vrij goed.


Als laatste willen we  graag afsluiten met de ontdekking van de dag. 

Tijdens de rapportage viel mijn oog op een onbekend toestel,  waar ik uiteraard wat extra uitleg over vroeg. Blijkbaar was dit een CRP toestel. Een kleine prik in de vinger (zoals bij ons met het meten van de glycemie), het bloed werd opgevangen en in een kleine tube met vloeistof gestopt en een 2 tal minuten weet je de waarde van uw CRP.

Dit kan zeker een meerwaarde zijn voor de grote woonzorgcentra bij ons in België.





Groeten,

Josse en Niels


donderdag 21 maart 2024

Week 2 in Letland

Sveiki allemaal, 


Deze week liep ik mee met de verpleegkundige in het woonzorgcentrum in Riga. Hoewel niet iedereen Engels sprak,

is het toch gelukt om te communiceren met elkaar. Ik mocht naast wondzorg ook medicatie uitdelen en parameters

nemen bij de zorgvragers die extra geobserveerd moesten worden. 


In het algemeen zijn de verpleegkundigen allemaal heel vriendelijk en behulpzaam.

Met de zorgkundigen is het lastiger om contact te leggen omdat er precies een kloof is tussen verpleegkundigen

en zorgkundigen. Een verpleegkundige hier in het woonzorgcentrum voert geen hygiënische zorgen uit.

Daarentegen zijn we in België samen met de zorgkundigen één team. 


Ik heb deze week ontdekt waar de Samaritaanse vereniging voor staat en ik vind het wel een prachtige vereniging.

Het is een organisatie die zich inzet voor het bieden van eerste hulp en hulp aan mensen in nood.

De naam is afgeleid van het Bijbelse verhaal van de Barmhartige Samaritaan, waarin een Samaritaan hulp biedt

aan een gewonde reiziger die door anderen wordt genegeerd. Deze vereniging bestaat wereldwijd en heeft vaak

vrijwilligers die getraind zijn in eerste hulp en medische zorg.

Ze bieden ondersteuning bij noodsituaties zoals verkeersongevallen, medische noodgevallen, natuurrampen

en andere crises. Samaritaanse verenigingen kunnen variëren in omvang en activiteit

maar ze delen over het algemeen een gemeenschappelijk doel van het verlenen van hulp aan mensen in nood,

ongeacht hun achtergrond of afkomst. Ze kunnen ook educatieve programma’s aanbieden om gemeenschappen

voor te lichten over eerste hulp en preventieve gezondheid. 


Het Rode Kruis is een van de bekendste voorbeelden van een Samaritaanse vereniging,

maar er zijn vele andere organisaties wereldwijd die vergelijkbare doelen nastreven onder verschillende namen.

En het rusthuis is er ook een van. 

Ik mocht elke middag mee eten met het team, wat ik zeker apprecieerde. Ik heb veel bijgeleerd waarvoor ik heel dankbaar ben. Ik kijk uit naar de volgende twee weken in het revalidatiecentrum. 

Daarnaast zijn onze leerkracht mevrouw Moons en mevrouw Thys ook op bezoek geweest, we zijn samen een hapje gaan eten en zijn een cocktail gaan drinken in de skybar om te genieten van het prachtige uitzicht. ik heb ze een rondleiding mogen geven in het rusthuis. Morgen zullen de leerkachten ook een bezoek brengen in het revalidatiecentrum. In het weekend gaan we een activiteit doen waar we jullie volgende week meer over kunnen vertellen. 


Ik (Bo) heb deze week al mijn laatste week in het revalidatiecentrum. Ik vond dit een heel leuke en fijne stageplek en ben hier goed ontvangen. Ook heb ik de mogelijkheid gehad om verpleegtechnische technieken te doen zoals, sonderen, bloedprikken, parameters nemen en infuustherapie. 

Mij viel op dat het materiaal hier heel anders is. De leidingen bij infuustherapie zijn anders, zo zit er telkens een naald aan het einde van de leiding. Ook wordt er aan de katheter geen slotje gedaan. De katheter zit dus los onder een verband zonder pleister. De reden hierachter is dat ze hier nog geen infuuspleisters hebben. Tot enkele maanden geleden was hier de regel dat een infuus maar 72u mocht blijven zitten. Nu hebben ze dit veranderd en mag een infuus blijven zitten totdat het werkt of infectie tekens vertoont. De flushes zijn hier ook niet gelijk bij ons, wanneer je wilt naspelen moet je zelf Nacl optrekken in een spuitje en deze meenemen op de kamer. Het was even wennen met het materiaal maar de tweede keer ging het al direct veel vlotter.

Een verschil dat hier ook is dat de verpleegkundigen niet instaan voor de zorgen van de patiënten, hun doen alleen verpleegtechnische handelingen en het papierwerk. Alle andere taken op de afdeling worden gedaan door de zorgkundige. De patiënten worden hier ook enkel in het weekend gewassen met water en zeep, andere dagen kunnen ze ervoor kiezen natte doekjes te krijgen indien ze dit wensen. 

En zo zit onze tweede week er ook alweer op, we zijn nog steeds heel blij dat we aan dit avontuur zijn

begonnen en kunnen niet wachten op de komende 2 weken. 

Groetjes Bo en Jona 








Onze voorlaatste week

We mochten onze leerkrachten woensdag verwelkomen. We bezochten samen het stadje Sigulda waar we een mooie maar stevige wandeling maakten. D...