Week 3 in Letland: Een stage vol verrassingen en een trip naar Tallinn
Onze derde week in Letland begon meteen met een onverwachte wending. Op maandag startten we onze stage in het ziekenhuis, maar nog voor we goed en wel aan onze dag konden beginnen, sloeg Thijs zijn voet om op weg naar het ziekenhuis. Wat eerst een kleine misstap leek, bleek uiteindelijk veel ernstiger. Samen met de leerkrachten moest hij meteen naar de dokter voor verdere onderzoeken.
De eerste RX-foto’s toonden geen breuken, wat in eerste instantie geruststellend leek. Toch bleef Thijs veel pijn hebben en kon hij nauwelijks bewegen. Een echografie had meer duidelijkheid kunnen geven, maar het ziekenhuis wilde die op maandag niet uitvoeren omdat zijn situatie niet levensbedreigend was. Hierdoor moest hij tot vrijdag wachten om verder onderzocht te worden. Toen de echo uiteindelijk gemaakt werd, bleek dat hij meerdere scheuren in de ligamenten van zijn enkel had. Dit verklaarde zijn hevige pijn en het feit dat hij zijn voet amper kon gebruiken.
Het ziekenhuis: Modern maar met een ouderwetse werkwijze
Het ziekenhuis zelf was een aangename verrassing. De gebouwen waren nieuw en modern, en de afdelingen zagen er verzorgd en netjes uit. Toch viel er meteen iets bijzonders op: alles wordt hier nog steeds met de hand op papier geregistreerd. Medicatie, bloeddrukwaarden en andere gegevens worden niet digitaal opgeslagen, maar met pen en papier bijgehouden. Dit is een groot contrast met de manier van werken in België, waar digitale registratie al lang de standaard is.Een hoogtepunt van deze week was dat ik een operatie mocht bijwonen. Het was een unieke ervaring om dit van zo dichtbij te kunnen zien, maar er waren ook enkele dingen die me verbaasden. De sterieliteit werd hier niet zo strikt nageleefd als in België. Niet-steriele verpleegkundigen liepen regelmatig tegen de steriele velden aan, iets wat bij ons absoluut vermeden wordt. Het was interessant om te zien hoe ze hier werken, maar het riep ook vragen op over de hygiënische normen en patiëntveiligheid.
Afscheid van Thijs
Na de zware diagnose op vrijdag moest Thijs een moeilijke beslissing nemen. De hele week had hij al binnen gezeten, hij kon niet stappen en kon dus nauwelijks iets doen. In een ander land vastzitten zonder mobiliteit is natuurlijk verre van ideaal. Daarom besloot hij om vrijdagavond terug naar België te gaan, zodat hij daar in de juiste omstandigheden kon herstellen. Het was jammer om hem te zien vertrekken, maar gezien de ernst van zijn blessure was het de beste keuze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten