RX en bloedafname in het ziekenhuis

 

We hebben een zorgvrager die vaak last heeft van een pneumonie. Vandaag had zij een routinecontrole in het ziekenhuis. Ze gingen een RX nemen van de longen en er werd een bloedcontrole uitgevoerd. Wij wouden deze uitstap niet missen! 

Normaal gezien ging deze dame alleen naar het ziekenhuis. Ze is rolstoel gebonden omdat haar linker been geamputeerd is geweest door een uitgebreide infectie aan de enkel. Als ze begeleid moest worden door een verpleegkunde dan wordt er 30,00 euro per uur aangerekend, omdat ze een tekort aan verpleegkundigen hebben op de werkvloer. Meestal gaan ze alleen of onder begeleiding van familie of vrijwilliger. Wij hebben gevraagd of we haar konden begeleiden naar en in het ziekenhuis. Zij vond het een heel leuk idee want zo een uitstap is voor haar heel intensief. Uiteraard mochten we pas vertrekken na een kopje koffie. 

De taxi werd gebeld vanuit Hoivatar, zij hadden ook de terugrit geregeld. We moesten geen papierwerk meenemen. We werden afgezet door de taxichauffeur aan de zij ingang. We werden niet onthaald door een Corona Squad maar we moesten zelf onze plan trekken.

Onze eerste uitdaging was een feit! Waar moeten we zijn!? Gelukkig hadden we een goede gids en kon onze zorgvrager de Engelse taal beheren. Lucky us!

Op de grond waren lijnen getekend die we konden volgen om zo op onze bestemming te komen. We vonden het raar dat er geen opvolging was i.v.m. de Corona richtlijnen. We merkten hier een groot verschil met onze ziekenhuizen. Iedereen droeg een mondmasker en er waren enkelen waarvan we zagen die hun handen ontsmetten bij het binnenkomen. 

Eenmaal op de juiste afdeling aangekomen werd de identiteitskaart van de zorgvrager gescand. Zij kreeg een volgnummer. We mochten wachten in de wachtkamer tot dat we geroepen werden. De dame werd met de rolstoel voorgeleid voor de RX. We moesten even wachten in de wachtkamer en daarna mochten we haar terug meenemen. 

We hadden gevraagd of we de foto's mochten zien maar ze zeiden dat ze zelf niets zagen. Het Engels spreken kan soms voor verwarring zorgen. Bedoelden ze dat ze effectief niets zagen of dat er niets was te zien op de foto's. Door de ongemakkelijke reacties hebben we maar besloten dat we niet verder gingen met ons vragenminuutje. De Finnen zijn verzot op koffie dus bij deze was het wederom koffiepauze. Na een paar gangen gepasseerd te hebben moesten we de weg vragen aan een hostess die aan de deur stond. Zij begeleiden ons heel vriendelijk naar het buffet.    

          

Na een welverdiende koffiepauze zijn we verder gegaan naar het 'laboratorio' (Fins)   Wederom moest de identiteitskaart gescand worden aan een toestel waarna je een volgnummer kreeg. We waren na 10 minuten aan de beurt. De bloedafname gebeurden voor het aantal bloedplaatjes te controleren en de CRP        

                                

Het blijft zeer leerrijk om te zien wat de verschillen zijn tussen België en Finland. 

Ensi kertaan! 

Ine & Romina