HBO Verpleegkunde Genk goes INTERNATIONAL

vrijdag 29 oktober 2021

Afscheid van Hoivatar!

Vandaag was het tijd om afscheid te nemen van de verpleegkundige en zorgvragers in Hoivatar.
We mochten hier 4 weken van hun gastvrijheid genieten en hebben hier toch wel een mooie tijd beleefd.

Uiteraard dronken we samen met de verpleegkundige een kopje koffie. Dit is een gewoonte in Finland. Het is altijd heel gezellig tijdens deze momenten. Daarom hadden we ook niet verwacht dat er een verrassing aan kwam. Ze hadden voor een klein presentje gezorgd. We kregen een kopje van Moomin en een doosje chocolaatjes. Dit waren 2 typische dingen voor hier.

De diertjes op de doos van de chocolade worden ook gebruikt om voorleesboekjes mee te maken. Zij maken elke keer nieuwe avonturen met elkaar mee.

We gingen onze ronde verder en gingen nu afscheid nemen van de zorgvragers. Dit bezoek viel ons enorm zwaar. Op die 4 weken tijd heb je toch een bepaalde band opgebouwd met deze zorgvragers. We hebben geprobeerd om ons zo goed mogelijk duidelijk te maken en met hun te communiceren.

Door de korte zinnetjes, woordjes of gebaren die er bij kwamen kijken.

Door het feit dat wij op een vrolijke manier omgingen, was dit voor hun ook niet gemakkelijk.

Ze waren heel blij dat we er deze 4 weken waren, maar nu ook verdrietig om ons te zien vertrekken.

Daarom verdiende dit een dikke knuffel. Lichamelijk contact is toch ook altijd belangrijk in deze tijden. Laten weten dat je er voor elkaar bent en dat je het leuk hebt gehad!

Ook door google translate te gebruiken, konden we even communiceren met hun.

Als ze dan iets terug vertelde, moesten we af en toe hulp inschakelen. In sommige gevallen konden we bepaalde woorden wel al begrijpen en wisten we wat ze bedoelde.

Het gevoel dat zij ons hebben gegeven, kan je niet vervangen. Dit pak je voor altijd mee in je hart! Het vasthouden van je arm en het wegpinken van een traantje, raakte ons heel erg.

WE LOVE YOU!
Rakastamme teitä ja otamme teidät sydämiimme

Tämä ei ole hyvästi, vaan nähdään taas

Romina & Ine

Simulatie België vs Finland

We kregen een uitnodiging om samen 2 simulaties mee te volgen. Dit wilden we natuurlijk graag meemaken om te kunnen vergelijken met onze simulaties. Helaas waren deze te volgen in het Fins. Uiteraard konden wij rekenen op onze persoonlijke vertalen van dienst. Het was even wennen, we kregen een online link doorgestuurd. Hier konden alle studenten inloggen en meevolgen hoe de klasgenoten het zouden uitvoeren.

Eerst konden we een casus meevolgen vanuit de school van Turku. Hier kregen de studenten eerst de algemene uitleg over de simulatie en de casus werd ook besproken. Er werd kort verteld over welke zorgvrager het ging en wat er scheelde met de zorgvrager.
Dan was het aan de studenten om de simulatie uit te voeren. Er werd gegevens uitgewisseld van de ambulanciers naar de arts en verpleegkundige.
Zo kregen ze bepaalde gegevens die ze konden gebruiken om hiermee verder aan de slag te gaan.

Dit was een casus die we konden linken aan onze simulatie. We vonden het ook heel interessant om te volgen. We zagen 4 beelden (de kamer waar de zorgvrager in lag in 3 verschillende opzichten en eentje waar je de vitale parameters kon volgen)

Door onze persoonlijke vertaler, konden we goed volgen en waren we zelf al mee aan het denken wat wij zouden vragen of bekijken. Dit kwam soms toch anders dan hetgeen de studenten deden. Wij stelden de vragen door aan Jelena om te zien of ze dit al bevraagd hadden. We vonden het ook wel goed dat de andere studenten ook konden meevolgen, hier kan je zelf ook veel uit leren als je iemand anders hun casus kan volgen.

Op het einde werd er ook een nabespreking gedaan met de simulatiestudenten, maar ook met de andere studenten. Zij konden vragen stellen of opmerkingen geven over wat ze hadden gezien.

De 2e casus was van de school Hämeenlinna. Hier ging het om een zorgvrager die terug naar thuis zou komen vanuit een nursing home.
Hier konden we niet zo goed volgen omdat ze eigenlijk de focus legde op het verwoorden van de technologische dingen. Ze hebben niet echt gekeken hoe het haalbaar was om de man terug thuis te laten wonen. Dit maakte het moeilijk om een goed beeld te verkrijgen.

Ook werd er hier gebruik gemaakt van een vaste camera, deze was enkel vanuit 1 hoek geïnstalleerd.

Het was voor ons wel leuk om mee te volgen en we hebben hier dan de dag nadien over gereflecteerd met de docent van de school. Zo konden we onze feedback overbrengen en onze gedachten samenbundelen.

Hyvää torstaita kaikille

Romina & Ine