Week 2 Ljubljana Slovenië Feb 2024

Week 2,

24 februari 2024 Ljubljana Slovenië

Dober dan,

daar zijn we weer met info over ons stageavontuur,

We merken op dat het verplegend personeel ergonomisch te werk gaat en een breed scala aan hulpmiddelen gebruikt. Zo maken ze onder andere gebruik van een sta-op-lift en een til-lift. Bovendien zijn er moderne antidecubitusmatrassen beschikbaar. Op elke afdeling staat een reanimatiekar, een ECG-apparaat en een bledderkar . Het valt op dat alles up-to-date is. De parameters worden gemeten met een digitaal apparaat, maar deze zijn niet gekoppeld aan verdere dossiers van patiënten. Alle gegevens worden handmatig in de papieren dossiermappen genoteerd per persoon

.

Het valt op dat de therapie die hier wordt geboden erg uitgebreid is.

Er wordt gezorgd voor verschillende aspecten van de levensbehoeften

om de revalidatie van de persoon te bevorderen.

Op de afdeling zijn niet alleen fysio therapeuten aanwezig,

maar ook een diëtist

om voedingsbehoeften te bespreken.

Er is een psycholoog op elke afdeling voor mentale ondersteuning.

Zelfs wanneer mensen op isolatie liggen, zie ik regelmatig verschillende

zorgverleners langskomen.

De ergotherapeut, fysiotherapeut, mentale ondersteuner,

en anderen hulpverleners.

Er worden goede beschermingsmaatregelen genomen

door vaak te desinfecteren,

plasticke schorten en handschoenen te dragen om besmettingsrisico s

te voorkomen.

Het vake contact is een waardevolle preventieve maatregel

tegen eenzaamheid.

Vrijdag 16 en zaterdag 17 februari stond in Slovenië in het teken van de oriëntatiedagen voor studenten. Vergelijkbaar met een opendeurdag bij ons, was het een gelegenheid voor geïnteresseerden om een kijkje te nemen in de verpleegopleiding school . Na vorige week al wat informatie te hebben ontvangen over deze dagen, was het voor mij interessant om te zien hoe de studenten alles met trots presenteerden.

Bij aankomst werden de belangstellende hartelijk verwelkomd door de leerlingen en kregen we de kans om alle praktijk klassen te bezoeken .

Tijdens de rondleidingen gaven de studenten demonstraties en lieten ze zien hoe ze oefenden in hun praktijklokalen.

Wat me opviel, was de open communicatie en nieuwsgierigheid van de studenten naar het Erasmus-project. Ze waren enthousiast om samen op de foto te gaan en velen hoopten dat ze volgend jaar ook de kans zouden krijgen om deel te nemen aan een Erasmus-uitwisseling. Ik vertelde hen dat ik ze misschien ergens zou tegenkomen moesten ze in België zijn. 

Tijdens de demonstraties toonden de studenten onder begeleiding van hun leraren verschillende vaardigheden, zoals het uitzuigen van een trachea stoma alsook het uitvoeren van goede stomazorg. Een groep studenten voerde ook een reanimatieprocedure uit, waarbij ze alle stappen doorliepen, vergelijkbaar met de technieken die in België worden toegepast, 30 borstcompressie gevolgd door 2 beademingen via een ballon.

Daarnaast waren er twee ambulances ter plaatse, waarbij het personeel uitleg gaf over hun werk en de beschikbare apparatuur. Ze benadrukten dat ze veel zorg verlenen in de ambulance totdat de patiënt stabiel genoeg is om naar het ziekenhuis te worden vervoerd.

Het was ook prettig om de leraren van vorige week tijdens onze kennismaking op school opnieuw te zien en te merken dat ze je herkenden. Ze stonden je vriendelijk te woord in het Engels en stelden je voor aan andere docenten.

Ook slovenie heeft voor ons ander dingen om te ontdekken:

Ik was nieuwsgierig naar de wellnessfaciliteiten binnen Slovenië .

Men had me Atlantis Wellness ten zeerste aanbevolen.

Dus besloot ik er met de bus er naartoe te gaan.

Het is een uitgestrekt zwemparadijs opgedeeld in een deel vol glijbanen, waar vooral veel jongeren en kinderen zich vermaakte. Ik ging naar het wellnessgedeelte waar diverse thermale baden waren.

Evenals stoombaden, bubbelbaden, en zowel binnen als buiten verschillende sauna's.

Het was absoluut de moeite waard om deze ervaring op te doen.

Het zwemparadijs bevindt zich te midden van een gebied met een groot winkelcentrum..

Een klimhal ,sportcomplexen met bowlingbanen en bioscopen zitten allen in de buurt. 

Vanmiddag werden we vriendelijk uitgenodigd om deel te nemen aan een rondleiding in een atelier waar hulpmiddelen worden vervaardigd. Bij aankomst werden we eerst geïntroduceerd bij de drive in , een soort winkel waar een breed assortiment aan hulpmiddelen vanuit de auto kan worden besteld en opgehaald. Het deed me denken aan de thuiszorgwinkels bij ons, maar hier was een uitgebreider  assortiment dan dat ik ken.

Vervolgens kregen we een rondleiding door de werkplaatsen waar protheses op maat worden gemaakt. Deze rondleiding was zeer gedetailleerd, waarbij alle materialen en het productieproces uitvoerig werden toegelicht. Het maken van deze protheses vereist veel gepersonaliseerde aanpassingen, wat behoorlijk veel handenarbeid is.

Wat me het meest opviel, was de specialisatie van het atelier in het vervaardigen van handprotheses, maar ook van kunststof oren, neuzen, vingers, en zelfs delen van de huid met oog implantaten maakte. Het was indrukwekkend om te zien wat er allemaal mogelijk is en hoe gespecialiseerd het werk is dat hier wordt geleverd.

We krijgen ook modernere sensoren te zien die ingebouwd worden in de armprothese, waardoor er door eigen spieren de arm/vingers gebruikt kunnen worden

We zijn naar de patiënten van  afdeling C  hun therapie kunnen gaan volgen. Hier kregen we uitgebreid per patiënt te zien wat hun therapie inhield. Men deelde mede dat de kinesisten 5 patiënten per dag begeleidt binnen hun eigen revalidatieprogramma. Dit wordt ook gerapporteerd in hun dossier zodat men ziet hoe de vooruitgang evolueert.

 Ook werden er standen opgemeten van de flexibiliteit van de voet bij een patiënt. Deze gegevens worden doorgegeven aan zijn vervolg kinesist vanwege het ontslag volgende week. De gegevens zijn ook nodig voor de orthopedische schoenen die gemaakt gaan worden voor deze patiënt.

Na twee weken stage te hebben gelopen, wisselen Laura (afdeling A) en ik (afdeling C) van afdeling. Ik heb al veel geleerd op deze afdeling en merk dat je een band creëert met de collega's. 

verder wou ik nog een tip meegeven voor toekomstige Erasmus geïnteresseerde!

Bij de start van mijn Erasmus stage avontuur had ik wat stress over mijn Engelse taalkennis. Nu ik hier twee weken ben, heb ik het gevoel dat dit eerder een voordeel dan een nadeel is. Ik verontschuldig me voor de vele taalfouten die ik maak, waardoor iedereen, ook de mensen die minimaal Engels spreken, het proberen terug te spreken en zoeken naar de woorden. Hierdoor lachen we veel en vind ik de band die je opbouwt oprechter. Dus voor degenen die twijfelen over hun taalkennis: gewoon doen en leer elke dag bij. De taal perfect spreken maar geen contacten durven leggen is naar mijn inzien een grotere belemmering.